Baker Sokağı

 Kanal 360'ın sevilen yarışması Ben Bilirim'in sunucusu ALPER ATEŞ ile röportajımız sizlerle.. Kendisine yardımları ve samimi tavırları için çok teşekkür ederiz :)

İstanbul’a geldiğinizde televizyonda bu denli aktif biri olacağınızı düşünüyor muydunuz yoksa şansa inananlardan mısınız?

Bir röportajınızda Deve Leyla için minnet borçluyum demişsiniz. Bu canlı yayın kazası hayatınızı nasıl değiştirdi?

   (https://youtu.be/19E0COxSf-w)

Show TV’de yaklaşık 9 senem geçti. Ve bunun en az 5 yılı sahada muhabirlik ve canlı yayınlar yaptım. Sömestir dönemlerinde eğlenceli canlı bağlantılar yapıyorduk. Onlardan birinde Saba Tümer ile yayındayken devenin saldırması o anki refleksle kendimi yere atıp, devamında yayının sürmesi yıllar sonra bambaşka bir projenin hazırlığını yaparken karşıma bir fırsat olarak çıktı. Yayının aksamadan devam etmiş olması yöneticilerim tarafından bir başarı olarak görülüp yarışma programı teklifi geldi. Haklısınız hayatımda bir kırılma noktası olduğu için minnet borçlu olduğumu düşünüyorum. Çünkü devamında bambaşka bir kulvara geçip 750 bölüm Süper Bulmaca’yı sundum. Şimdi de Ben Bilirim’le yola devam ediyoruz.

Ben bilirim yarışmasıyla karantina boyunca evlerimize misafir oldunuz. Ekrandaki samimiyetinizi ve güler yüzünüzü neye borçlusunuz?

Teşekkür ederim, Ben Bilirim kısa sürede seyircilerimiz ile güzel bir bağ kurdu. Bizim ürettiğimiz yerli bir format ve öncelikle formatın başarısı bizi çok mutlu etti. İşin vitrinindeki Alper’e bakacak olursak “ben ekranda şöyle bir duruşa sahip olmalıyım” gibi bir kaygı gütmeden, tamamen o insanlar bizim misafirimiz ve misafirimiz evimize geldiğinde nasıl davranıyorsak o şekilde ağırlamaya çalışıyorum. O da kısa sürede güzel bir bağ kurmamızı sağlıyor.       

Kenan İmirzalıoglu oyunca olmasının yanı sıra şu an Kim milyoner olmak ister sunuyor. İnsanların televizyonda oyuncu / sunucu olarak etiketlenmesine nasıl bakıyorsunuz?

Bu konuda kimileri daha katı bakıyor. Ama bence o işi ne kadar iyi yaptığına bakmak lazım. Örneğin İlker Ayrık’ı oyuncu olarak tanıdık. Devamında Türkiye’nin başarılı sunucuları arasına girdi. Kenan İmirzalıoğlu çok iyi bir oyuncu Kim Milyoner Olmak İster tüm dünyada çok başarılı olmuş bir format. Şu an seyirci programı ve sunucuyu başarılı buluyorsa bence sorun yok demektir. Sunucu – oyuncu etiketlemesini doğru bulmuyorum.

Yarışmacılarla nasıl bir iletişiminiz var, program dışında görüştüğünüz yarışmacılar oldu mu?

Hem Süper Bulmaca ’da hem de Ben Bilirim ’de binlerce misafirimiz oldu.  Düğününe davet edenlerden tutun da İstanbul’a geldiğinde bizi ziyaret edip çayımızı kahvemizi içen çok yarışmacımız var. Sadece benim kurduğum bağ da değil aslında yarışmacılarımız da programda tanışıp, kendi aralarında halı saha maçları yapanlar, belli aralıklarla görüşenler, görüşüp sosyal medyadan fotoğraf yollayanlar... Birçok örnek var. Güzel bir bağ kuruluyor genellikle ve bu durumdan da çok memnunuz.

Yarışmalarda reyting uğruna sürekli tanıdık yüzleri görüyoruz. Size göre programı tanıdık yüzler mi ileriye taşıyor, siz kendinizi nerde konumlandırıyorsunuz?

Yarışma programları çok geniş bir alanı kapsıyor.  Bilgi yarışması, yemek yarışması, moda yarışması gibi çok sayıda örneği var. Özellikle bilgi yarışmalarında çok popüler bir yüzün sunmasından öte programın içeriği, dinamizmi gibi faktörlerin daha önemli olduğunu düşünüyorum. Belki eğlence odaklı yarışmalarda popüler yüzlerin tercih edilmesi seyirci tarafından da makul karşılanıyor olabilir ama bence bilgi yarışmalarının olmazsa olmazı şöhretli sunucu değil.

Sektörde tecrübeli eleman arıyorlar fakat kimse tecrübesiz kişilere iş vermiyor. Bu döngü hakkında ne düşünüyorsunuz?

Çok haklısınız. Aslında neredeyse özel sektördeki iş kollarının tamamı için gereçli bu durum. Üniversite mezuniyetinin ardından insanlar iş başvurularını büyük bir hevesle, sonuca kısa sürede ulaşabileceğini düşünerek yapıyor.  Fakat ne yazık ki sektörün ihtiyacı mezun sayısına göre çok az olduğu için bu kez kriterler yükseliyor. Tecrübeli olanlar tercih edilir hale geliyor. Sohbetimizin başında da kıyısından değindiğim gibi öğrencilik devam ederken ve iş başvuruları sürecinde bireysel olarak sürekli kişinin kendine yatırım yapması gerekiyor.  Siz ne kadar üzerine basamak çıkarsanız şansınız o kadar artıyor. Bu sistemin doğruluğunu savunmuyorum ancak herkesin aynı standartlarda olduğu 500 kişilik başvuru içinden kurumsal tecrübesi olmasa bile bireysel gelişimini sağlamış arkadaşların daha avantajlı olduğu da bir gerçek

Ekmeğin artık aslanın midesinde olduğu bu zamanlarda bu sektörde ilerlemenin kişiye bağlı olduğunu mu düşünüyorsunuz yoksa bir referans bulmak her zaman hayat kurtarır mı?

Ben ilerlemenin kişiye bağlı olduğunu düşünüyorum. Bir referans size belki giriş kapısını açacaktır. Fakat o girdiğiniz yerde ne kadar kalacağınızı veya kaç kat yukarı çıkabileceğinizi referanstan öte tamamen siz belirleyeceksiniz.

Televizyon serüveninizin başlamasında Flaş TV’deki ısrarınız etkili olmuş. Bazen iş görüşmelerimiz hırsı geçerek karşı tarafı rahatsızlığa doğru ilerliyor. Size göre bu hırs ve abartı ısrar arasındaki ince çizgide nelere dikkat etmeliyiz?

İş görüşmesine giderken herhangi bir tecrübeniz yoksa ne yazık ki işler çok daha zorlaşıyor. Haklısınız karşı tarafı bıktırırcasına ısrarcı olmak belki negatif etkiliyor. Fakat bu beraberinde “hepsinin kapısını çaldım olmadı” gibi bir duruma dönüşüyorsa umutsuzluğa sebep oluyor. Bence kapıları çalarken geçen sürede bir yandan da kendinize yatırım yaparak, kendinizi o süreçte kendi imkanlarınızla geliştirerek tekrar tekrar kapı çalmak gerekiyor. Zaten çok dar bir sektördeyiz. Dün size ihtiyacı olmayan bir medya kuruluşunun bu sabah size ihtiyacı olabilir. Belli periyotlarla şansı denemek gerektiğini düşünüyorum. Ve Isrardan öte karşınızdaki kişiye elinizdeki bilezikleri net ifade edebilmek gerekiyor. Örneğin muhabir olmak istiyorsanız, sizin okul sürecinde veya çalışmadığınız dönemde kendinizi anons nasıl çekilir, metin nasıl yazılır gibi birçok konuda yetiştirmeniz durumunda bir iş görüşmesinde hiç bunları yapmamış birine göre ciddi avantajlarınız olabilir

İlk röportajımda bana yardımcı olduğunuz için yürekten teşekkür ederim. Umarım başarının merdivenlerini sizin gibi ikişer üçer tırmanmak bizlere de nasip olur. Bu güzel sohbet için çok teşekkür ederim

Sorularınız için ben teşekkür ederim. Umarım bir gün sizin de bir öğrenci kardeşinizle böyle güzel kariyer sohbetiniz olur.  Yolunuz açık olsun.

 

     Arkanıza yaslanın ve yemyeşil bir ormanda yürüdüğünüzü hayal edin. Bir yandan yüzünüze çarpıp geçen rüzgarı hissedin diğer yandan yaklaşmakta olan deniz kokusunu içinize çekin. Ve işte orda denizin uçsuz bucaksızlığını görüyorsunuz; kuşların cıvıltısı çekirgelerin sesine karışıyor, usulca telefonunuzu çıkarıp denizin fotoğrafını çekiyorsunuz. Şimdi de telefonu bir kenara koyup ortamın tadını çıkarma zamanı. Bildirim sesleriyle yeniden açıyorsunuz gözünüzü fotoğrafı kimlerin beğendiğine bakıyorsunuz manzarayla büyülenirken bir bildirim daha, biri yorum yapmış hah, beğeniler gitgide artıyor bugünlük yürüyüşümüzü tamamladığımıza ve yeterli beğenmeye ulaştığımıza göre eve dönebiliriz..

     Sosyal medya günümüzde yedisinden yetmişine, doğusundan  batısına herkesi etkisi altına alan bir platform. Akıllı telefonu olan her bireyin kolaylıkla ulaşacağı bu siteler sayesinde herkes herkesin ne yaptığından haberdar. Bugün kocişle yıl dönümün mü patlat bir mumlu çiçekli el ele bol gülümsemeli fotoğraf, eltiler görümceler geldi hemen bir kahve keyfi storysi, tatile gidildi şezlongda ayakları denize karşı çekmeden tatil kabul edilemez, bunları okurken herkesin aklında illaki bu paylaşımlar hayal edilmiştir, sosyal medya sayesinde hayat o kadar tek düze indi ki bu görüntüleri paylaşmadığımız an neredeyse yok gibi. 

    Şüphesiz ki sosyal medyanın birçok olumlu tarafları var. Artık haber almak için gelmesi haftalar süren mektuplar beklemek yerine tek tuşla haberdarız her olaydan. Sosyal medya üzerinden sevdiklerimizle görüntülü konuşmalar sayesinde uzakları yakın ederek bir nebze de olsa içimize su serpiliyor. Hatta artık alışverişlerimizi bile yapabiliyoruz, sepetlerimize gıdadan kıyafete her şeyi koyabilmek mümkün. 


     Sosyal medyanın hayatımızın her yerine girmesi, insanlar için de tanışma aracı olarak görülmesi gayet olağan bir durum haline geldi. Çeşitli gruplarda bir araya gelen insanlar ortak aktivitelere katılım sağlamakta ve birliktelik yaşamaktadır. Bu birliktelikler her zaman da iyi gitmiyor tabi ki. Nitekim Cezayir'de gerçekleşen bir olayda eşini düğün sonrası uyandığında ilk defa gören ve hırsız sanan adam 'psikolojik açıdan mağdur edildiği ve dolandırdığı' gerekçesiyle 55bin TL'lik tazminat istemiyle mahkemeye verdi.


      Sosyal medyanın o ışıltılı yaşamında herkesin kendine yer bulması mümkün. Gerçek hayatın durağanlığını sosyal medyanın kandırmacasına tercih ediyoruz. Takipçilerimizi bizim hayalimizdeki biz gibi görmesini istiyoruz. Takipçilerimize her gün farklı yerleri göstermeyi, farklı yiyecekler gurmesi olmayı görev edinmişiz sanki. İnstagrama baktığımda tek kredi borcu olan benim, ailesiyle sıkıntısı olan tek kişi benim, herkes çok mutlu işi gücü var birikimler yapılmış, fazla para da harcanıyor. İnstagrama albenisine kendini kaybeden insanlarda çoğu zaman başka hayatlarla kendini kıyaslama sonucunda depresyona girme ve mutsuzluk gibi sonuçlar doğuruyor. .Birçok insanın ünlü olma derdinde olduğu bu zamanlarda birbiriyle en lüks için yarışan insanlar, gördüğümüz o harika yaşamlar, taş gibi kadınlar/ erkekler sadece kusursuz olma filtresi. Yakın zamanlarda ünlü youtuber Duygu Özaslan'ın insanları kendine hayran bırakan vücut hatlarının aslında biraz photoshop ürünü olduğunu görmemiz, insanların sosyal medyadaki kendini dev aynasında gösterme boyutunu bir kez daha gözler önüne seriyor.

      

Peki neden yapıyoruz bütün bunları? Başka insanların bizim hayatımızdan bu kadar haberdar olması bizi rahatsız edecekken neden hoşumuza gidiyor? Sırf daha beğeni alınsın diye kimi zaman yüzlerce sahte gülümsemeli çekindiğimiz fotoğraflar kaçırdığımız 'an' ları geri getirebilecek mi ? 
                                                                                                                                      


      İnsanların fotoğraflarını, hikayelerini gördükten sonra, kendinizi sıkılmış, mutsuz
hissediyorsanız ve siz de paylaşımlarda bulunup ”like” almak istiyorsanız bu ihtiyaca neden olan hormonun adı; dopamin.. Aslında bunun sigara bağımlılığından hiçbir farkı yok. Nasıl ki sigara içildikten sonra mutlu olunacağı düşününülüp endorfin hormonu salgılanıyorsa, her beğeni alındığında, twitimiz her rt olduğunda beynimiz dopamin salgılar. Bu salgıyla daha çok beğenilmek daha çok yayılmak daha görülmek isteriz. Doç.Dr. Onur Noyan bu konuda ''Bize haz veren bir davranış tekrarlanarak yapıldığında dopamin seviyesi yükselmeye başlıyor, o seviyenin hep korunması ya da yükseltilmesi adına o harekete devam edilmesi gerekiyor. Kişi aslında yaptığı şeyden nefret ediyor ancak dopamin salgısı o kadar yüksek seviyede ki o davranışı tekrarlatıyor. Biz yıllardır bağımlı insanların o hareketi ya da davranışı  hoşlandıkları için yaptıklarını zannederdik fakat işin dopaminle ilgili olduğu anlaşıldı. Ne kadar çok fav/retweet o kadar çok haz, ne kadar çok beğeni o kadar çok haz ve bağımlılık sarmalı” diyor.
  
      Peki bu bağımlılıktan kurtulmak mümkün müdür diye sorarsanız bence evet. Birazcık çabayla bunun da üstesinden gelinebileceği kanısındayım. Kendimden örnek vermem gerekirse, önceleri yüksek etkileşimli bir twitter hesabım vardı. Yüksek begeniler,yüksek takipçiler, rtler,favlar. Artık kendi istediğimi yazmak yerine ne yazsam da çok beğeni alırdım, nasıl yüksek sayfalara çıkabilirdim diye düşünmekten twitter kullanamıyordum artık. Zor olsa da o hesabımı artık kullanmıyorum. Kendime yeni açtığım ve toplasan 100 kişiyi geçmeyecek hesabımda istediğimi yazıyorum beğeni- rt kaygısına düşmeden. Ve bu beni önceki hesabımdan daha mutlu ediyor.

      İlgiyi sevmemek elbette mümkün degil. Ki sevmeliyiz de. Fakat bunları sırf başkaları istedigi için degil kendimiz için istemeliyiz kendimiz için eğlenmeliyiz. Günü kurtaran begenilerin gelip geçici olduğu bilincini kavrarsak daha dolu dolu yaşarız. Hayatlarımızı mobil verilerimizi kapattıktan sonra da sevmemiz dileğiyle :) 

Ben bloğu instagramda/ twitterda  paylaşmaya gidiyorum malum bugün dopamin seviyemi üstlere çıkarmam gerekiyor...